برویم رفقا...

بر ماست که دیواره این شب دیرپا و تیره دلی را که در آن غرقه بودیم بشکافیم و از آن بیرون بیاییم. خورشیدی که فردا در برابر ما طلوع می‌کند باید ما را استوار، اندیشمند و گستاخ بیابد. وقت‌مان را با توهمات و اباطیل و تقلید‌های میمون وار و متهوع از دیگران تلف نکنیم.
زندگی‌ باید کرد... خداوندا آرامشی عطا فرما...

نظرات 1 + ارسال نظر

آرامش همسفر راه زندگیت باشه آقای یواش (:

مرسی مامان خوشگلا

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد